De rit naar Haasdonk stond op het programma – of het dan terug de veldrit werd van vorig jaar? Neen, toch niet. Zoals overal hebben werken er anders over beslist, dankzij de verkenning van Mon & co werden we behoed voor erger. De rit naar Steendorp dan maar, ook gekend als de rit ‘Von Trapp Op’.
Schraal weer. Vrijdag een paar keer gehoord op het radio weerbericht: ‘Zondag schraal weer’. Geen idee wat ik me daar moest bij voorstellen. Nu wel: ‘t ziet er goed uit op papier, ‘t ziet er goed uit vanachter glas, maar ‘t valt dik tegen als je erdoor moet. Enfin, wat gedraai links & rechts bracht ons in eerste instantie naar Temse om daar de lus naar Steendorp te doen. Trapjes op en bij afwezigheid van André heeft Robert dan maar de planten gegoten. Terug naar Dendermonde tegen een stevig tempo en daar de klassieke stop. Alhoewel ‘t café eens opgefrist leek.
Dan op naar Appels. Maarten besloot nog eens goed in een put te rijden zodat hij zeker plat stond en iedereen afgekoeld was voor de vrijaf. Mecanicien Mon & een bandje met voldoende lang ventiel van Denny brachten de oplossing. Brug over en hopla, onverwacht de vrijaf ingezet – blijkbaar was Denny de aanstoker. Uw reporter zat ver achter maar zag een snelle trein afkomen, wagonnetje eraan om de Stuurkens vrolijk goedendag te zeggen bij het passeren. Niet gedacht dat iedereen ging meespringen...achter een stel ‘echte’ koereurs. Een half peleton B’s achter een paar semi profs tegen snelheden dik in de veertig. Ja meneer, ze zijn in conditie. Toch enige frustratie bij onze semi profs dat die café prutsers er bleven aanklampen. Een dikke chapeau voor Frank & Patrick (na een hele rit op kop!) die erbij bleven tot het einde.
Merci ook nog eens aan de kopmannen. Onze Patrick is zo goed in vorm dat hij met de vingers in de neus ook nog wel de rit van volgende week meteen had kunnen rijden. Op kop. En nog eens mee in de vrijaf.
Tot volgende week in de golvende Rodelandroute! Jochen
