Finale van De Ronde Oude Kwaremont - Paterberg 124 km - 31.5/u gemidd
Het verslag is aan de late kant aangezien verslaggever van dienst naar een petanque-tornooi moest; Onspanning na de inspanning heet dat!
Vroeg in de ochtend staan we klaar om een Ronde Van Vlaanderen Finale te rijden. Op het programma; Dé Kwaremont en Dé Paterberg samen met 10 gemotiveerde stuurkes.
Sommige zijn hun ontbijt nog aan het herkauwen, de één haalt de slapers uit de ogen en de andere zet zijn banden wat platter voor het kassei werk.
André en Thibau nemen de kop richting de Kwaremont. Onderweg bleek dat Maurits nog altijd aan zijn GPS kwaliteiten moet werken, een geluk dat Peter nog bij de pinken is om af en toe (lees altijd) de weg te corrigeren.
“Maurits, heb jij wel altijd de juiste route upgeload? ;-)”
In volle galop komen we aan de ‘Oude Kwaremont’! Vanaf de voet beslist Thibau om het tempo van het platte door te trekken naar den bergop, hij slaat al snel een groot gat hoopt op veel, maar plafonneert de laatste meters terwijl er een F16(Davy) hem voorbij raast. De kasseien worden door de snelheid zo uit de grond gerukt waardoor ze nu nog slechter liggen dan toen ze door de Romeinen van de kar werden gesmeten.
Hoe de volgorde is van de achtervolgers is mij een raadsel, ik keek even de andere kant op(lees: geplooid tussen het kader naar adem happend).
Onze 60 plusser rijdt ook nog met de vingers in de neus de kwaremont op en zegt als eerste om verder te rijden. Allee dan zijn we verder naar den anderen beuzak van vandaag, de Paterberg.
In de afdaling naar de Pater begon de F16 van Davy al in gang te slaan en sloeg hij daar al een gat, de enige die daar kon volgen was Eric vds. Eens de pater op kraakt iedereen, de fiets wel te verstaan hé want we gaan hier van de grote naar den kleine plateau.
Davy is bijna boven terwijl de anderen de achtervolging inzetten. Miljaar dat is steil!
Eens ik bijna boven ben komen er nog 2 zotten in mijn wiel gevlogen. Dirk en Kevin waren als laatste de pater opgereden en wouden koste wat kost de kopgroep nog bijhalen. Mission accomplished! Amai dat moet snel gegaan zijn.
Onderweg naar de Hoogberg ziet Dirk plots een café dat open is, van het remmen ruiken de Vlaamse Ardennen nu nog naar verbrand rubber, zo een dorst hebben we!
Op terras bekomen we van de geleverde inspanningen want iedereen is in vorm.
Wat merken we daar op!? Professionalisme bij Dirk, geen duvel deze keer maar een gelleke! De reserves zijn reeds bijgevuld dus nemen we ons carbonnen ros om ons naar huis te begeven want André moest om 12u15 op de gezinsfoto.
Als we een klassieker rijden, moet er gekoerst worden zoals een klassieker: Maurits valt aan in de afdaling richting Berg-Ter-Maurits en zoals deze klassieker het wil zal hij na 200m bergop worden voorbij geraasd: “Blijven oefenen Maurits, Blijven oefenen!” Na nog een 30km te gaan zet Kevin het jonge veulen zich op kop. Tis nen karakterkop, heel de wereld ziet dat hij afziet maar hij blijft op kop. Nie neute, nie pleuje denkt hij bij zichzelf!
Davy en Kevin begeleiden ons naar het zonnige terras van de Fina. Even werd er gedacht dat het aan het regenen was in Uitbergen, maar het was het zweet van Kevin dat over ons spoelde.
Aangekomen in onze habitat na 123km en 31,5km/h op de teller hebben we er een schoon ritje op zitten, goed gereden en bedankt!
Twas weer fijn om een stuurke te zijn
Groeten van Thibau de Petanquer