zondag 31 maart 2019
Axel - Hulst
Toch richting Olland vandaag. De helft van de Stuurkens was gisteren ook al op pad, maar toch staan er weer 24 B’s aan de start. ’t Is het gekende parcous, maar toch weer anders.
De finetuning van Patrik aan het parcours heeft het een mooiere rit gemaakt. In het begin niet zoveel te vertellen. In Olland staat de wind strak, Mon & Patrik doen hun werk en blijven mooi het tempo volhouden. Robert waait er met zijn parachute af, en laat verstaan dat we verder kunnen zonder hem. Peter V verveelt zich zo hard dat hij per sé een handenstand wil doen op de fiets, door spontaan het achterwiel van Ivan aan te tikken. Boem patat, ’t is onverwacht schrikken. Een scheef stuur, een geblutst gezicht (of omgekeerd) – maar het ziet er al bij al goed uit, het had veel erger gekunnen. Robert die is ondertussen terug komen aangewaaid, maar bij de eerste trappen ligt hij er terug af – we zien hem niet meer terug. Axel-Hulst, da’s ook de lange vrijaf. Bam, wind op de neus. Weinig animo voor een vrijaf, uw reporter gaat dan maar op de stap met Ferry en Eric VDS.
En dat er wind staat. Veel. Aan een of ander rondpunt weten we niet of het nu al gedaan is of niet, we wachten dan maar tot de troepen afkomen. Dan kunnen we maar evengoed daar op kop rijden – de gezellen wisselen tot Ronny King zich komt nestelen naast m’n zij. Die reed gisteren in het Pajottenland ook al sterk. Het blijft stoempen, tot we finaal richting België draaien en de wind in de rug krijgen. In de Moeren van Lokeren blijft het rustig, niemand heeft nog zin om nog eens een vrijaf te beginnen. De wind heeft z’n werk gedaan. Maarten komt ook nog op kop, en ’t gaat vlot naar de Fina. Waar we horen dat Denny zijn werk niet heeft gedaan, want de koude chocomelk is op! ’t Zijn toestanden.
C 's - Lochristi - Volvo Oostakker
14 C's staan startklaar om 9 u. We verwelkom onze nieuwkomer Denny en ook Christine is terug van de partij. Via de Bontinckstraat rijden we naar Hussevelde, waar we Bea onderweg oppikken.
Aan de wegversmalling loop het fout. Er wordt geremd, de groep zit te kort op elkaar en Martine komt zwaar ten val. Haar helm is volledig gebarsten. De C's zijn in shock, toch komt de EHBO-cursus goed van pas. We nemen de nodige maatregelen om de ernst van de situatie in te schatten.
Gelukkig valt uiteindelijk alles nog wat mee, wat schouder- en heuppijn, en het lukt Martine N. de rest van de rit verder te zetten.
Gerard en Odilon nemen terug de kop. De C's zijn nu wel alerter. 2 per 2 rijden is een noodzaak; afstandhouden, hindernissen doorroepen, steeds dezelfde snelheid aanhouden, niet remmen in de bochten, alert blijven, stuur goed vasthouden - ja, in groep fietsen is oefenen en er komt veel bij kijken.
Richting Beervelde is het zalig rijden langs de spoorweglijn. De fietspaden naar Oostakker daarentegen is een oefening in behendigheid : mooi aangelegde fietspaden stoppen plots, veranderen naar de overkant, wegversmallers en auto's die snel voorbijrazen omdat je met 15 op de grote baan fietst. Dit behoort bij het fietsen in België.
In Hyfte houden we halt in Café de Kneut. Even bijpraten en door de vlotte bediening kunnen we snel onze rit verzetten richting Lochristi Damvallei aan 26 km/u wind in de rug.
Al snel kom Theo naar voren gereden om de de snelheid te matigen. Niet nodig Theo want iedereen
volgt !
Aan de Dijk in Heusden krijgen we een steile helling. Niet evident. Kleiner schakelen, rekening houden met tegenliggers, terug mooi in het wiel rijden : allemaal dingen die je bij de C-groep leert als nieuwkomer. Daarom zijn raadgevingen van ervaren C's uiterst belangrijk en hulpzaam !
Richting dijk Wetteren krijgen we een hevige wind terug op kop. Martine R. krijgt het wat moeilijk.
De mooie rit van gisteren 'Kom op tegen Kanker' zit nog in de benen. We matigen de snelheid naar 22 km. Gerard en Sandra zetten haar uit de wind en zo komt de fina in zicht na 55 km en 22 gemiddeld.
Volgende week vertrekt de rit naar Aalst om 8u30 - want vroeger wegens de ronde van Vlaanderen, om op tijd aan de donk te kunnen zijn.
Nu donderdag starten de dijkritten om 18u30 voor C - 19u voor B en A's.
Hengstdijk in de wind
12 A Stuurkens trekken tegen de wind naar Holland.
Dirk & Marty offeren zich op ; nadien komen Erik & André.
De wind blijft onophoudelijk beuken, André komt vragen om rond te draaien, maar sommigen halen hun neus op, nogal wat rijden er rond met "pajottenbenen"... de 200 km van gisteren zijn nog niet verteerd !
Fabian, Marty, Koen & Denny komen wel helpen, en zo geraken we toch in Hengstdijk.
Ons cafeetje blijkt in rook opgegaan, dan maar doorrijden naar Hulst, voor onze stop.
Daarna richting Lokeren, met de wind in de rug, oef. Onze Koen heeft geen 'pajottenbenen', en geeft goed het tempo aan. De hartslagen gaan naar beneden en de benen voelen nu beter aan :-)
In de fina hebben we 99 km op de teller en 30,6 km/u gemid
zaterdag 30 maart 2019
Bart - TGV in Gent-Wevelgem
Bij het krieken van de dag stond ik aan
de start van mijn derde editie van Gent-Wevelgem, met een vernieuwd
parcours waarbij we nu in het begin al de Menenpoort mochten
doorsteken ipv op het einde. Veel volk aan de scan en ride maar bij
mijn vertrek geen kat op de baan, buiten een paar enkelingen…dit
wordt een eenzame onderneming..Tot 5 km verder wordt ik bijna van de
weg geblazen door een denderende rode TGV van Stadsbader, een
wielerclub uit de regio. Ik moest snel beslissen, wagonnetje aanhaken
of alleen verder. Dan maar een versnelling hoger!
Langs kronkelende wegen vlogen we
razendsnel (35,5 gemiddeld) door de eerste 120 km, in een oogopslag
zie ik de Sint Sixtusabdij (Westvleteren) passeren, waarbij mijn
gedachten even afglijden naar smaak van een lekker trappistje. Op km
90 toch even de adem inhouden bij het opdraaien van de
Moeren…Gelukkig geen waaiervorming want de wind zit er deze keer
eerder frontaal dan op de flank.
Dan op naar het Heuvellland, hier is
het liedje van Stadsbader dan toch stilaan uit. Ik kom de Catsberg,
Kokkereel en Mont noir nog boven met enkelen van deze club maar op de
volgende heuveltje zijn ze niet meer te bespeuren, dan toch geen
bergtrein. Mont Blanchisserie doet me aan de Berendries denken,
redelijk lang met een fel knikje. De Kemmelberg nemen we deze keer
langs de stijlste kant, dat voelen we aiai die beentjes.
Na de heuvelzone komen nog de
plugstreets (overharde wegen) waar ik het gezelschap krijg van Kris
De Winter. Ik krijg na deze zone direct een contract aangeboden bij
’t Tonneke, dat ik wijselijk heb afgeslagen.
Dan toch geen
rustig lange duurtraining maar eens vol aan de bak geweest. Doet toch
ook deugd ze! 212 km met 34,1 gem.
De Moeren
De Moeren. Les
Moëres. Ooit een stuk verzopen moerasgrond op de grens van België
en Frankrijk. Geometrisch geprangd tussen Veurne, Duinkerke en
Bergues. Vlakbij dorpjes met kabbelende namen als Ghyvelde,
Hondschoote en Leffrinckoucke. Waar Picon au vin blanc als pils wordt
gedronken. In de Middeleeuwen waren De Moeren een schuiloord voor
boeven en andere galgenbrokken. Later, na de drooglegging, een refuge
voor de Koninklijke familie. Albert I verbleef tijdens de eerste
wereldoorlog een jaar lang in de kasteelhoeve van Sinte Flora. Buiten
het bereik van de Duitsers. De Moeren, stille getuigen van het leven
achter het front van de Grote Oorlog. Dat was toen.
Nu zijn De Moeren
de schrik van elke wielrenner die aan de start komt van
Gent-Wevelgem, wedstrijd die morgen voor de 75e keer
wordt gereden. Een jubileumeditie zonder mededogen, want ook deze
keer dwars door dat stukje land aan de schreve (3500 hectare groot)
waar de wind en de wind alleen de dingen bepaalt. Ook al is het van
daar nog 145 kilometer tot aan de aankomst. Het blijft een gevreesde
zone. Moerasduivels zuigen er af en toe een waaier rennertjes naar de
kern van de aarde. Iedereen in het peloton weet dat. De bomenrijen in
de Wenceslas Cobergherstraat vormden jarenlang dé bakens aan de
horizon. Essen en populieren, kromgebogen door de nimmer aflatende
zuidwester, als voorboden van een half uur wilde hysterie in het
peloton. Maar de ijkpunten zijn weg. De bomen (1600 stuks) in de
straat genoemd naar de architect van de basiliek van Onze-Lieve-Vrouw
van Scherpenheuvel zijn in januari 2010 gesneuveld onder de blinde
kapwoede van de Vlaamse Landmaatschappij. Een stilleven genadeloos
verminkt. Jonge essen zijn ondertussen hun eigen gevecht met de wind
aangegaan. Ze hebben een strijd van tientallen jaren in het
verschiet.
©
Stephan Vanfleteren
Als man-op-de-motor
keek ik elk jaar dagen op voorhand uit naar de passage in De Moeren.
Veel meer dan naar de dubbele doortocht over de Kemmelberg of de
sprint in de Vanackerestraat in Wevelgem. Van in Oostende gaf ik mijn
motard al de sporen. Ju! Alle volgwagens voorbij om als laatste man
in de staart van het peloton de gedragingen waar te nemen. Dertig
kilometer lang. Wachtend op het moment dat kuitspieren echt als
gitaarsnaren gingen jengelen. Het was een zegen om dat vanop de
eerste rij te kunnen meemaken. Geroep en getier in de kudde.
Fulmineren in het Duits, het Engels, het Frans, het Nederlands en het
Noors. Vloeken als universeel gegeven. Fietsen worden op zo’n
momenten door gaatjes gestuurd waar ze eigenlijk niet door kunnen.
Bij de brug over de E40 in Adinkerke wil iedereen vooraan zitten.
Daar is het tijd om recht te staan op de voetsteuntjes van de motor.
Klaar om boven de ruggen van de renners het fenomeen der waaiers te
aanschouwen. Een opwindend spel waar je helemaal in opgaat.
De dubbele
betonplaten in de Cobergherstraat verdragen groepjes van acht,
hoogstens negen renners. Hier geldt maar één recht, dat van de
sterkste. Op zo’n momenten gaan de grote motoren van het peloton
met diabolische wellust tekeer. Wie eerst komt, eerst maalt. De
wetten in de wereld van de naar rotte eieren riekende
ontharingscrèmes zijn dan onverbiddelijk. Concurrenten die zich er
nog tussen willen wringen, komen niet zelden in de sloot terecht. Je
gooit je anker uit naar het achterwiel van je voorganger en vreest de
overlangse diepe groef tussen twee rijstroken. Actie overleven in
opperste concentratie. Tijd om stil te staan bij het kruisje van de
jong gestorvene die met zijn auto één van de bomen aan de rand van
de weg heeft gepast is er niet. Na 50 meter in de gevreesde zone
ontstaat een eerste waaier. Een paar honderd meter verder – waar de
Wenceslas Cobergherstraat overgaat in de Moeresteenweg – ligt het
peloton in een dozijn groepjes uiteen. Nog later kan je er met de
motor voorbij. Eerst langs de waaiers van de wanhoop, kansloos in het
verweer. Dan naast de kliekjes bevolkt met mannen die ervan dromen om
nog in de spits te verschijnen. Stuk voor stuk uit de broek geschud
om strijdend af te zien. Allemaal tussen hun fietskaders geplooid.
Vooraan kijk je uiteindelijk opnieuw in de frisse, opmerkzame ogen
van de sterkste mannen in de wedstrijd. En die moet dan eigenlijk nog
beginnen.
304 is vandaag de
drukst bezochte teletekstpagina in de hotelkamers van de renners: 5
beaufort en wind uit het noordoosten. De Moeren zullen ook deze keer
niet ontgoochelen. De bomen mogen dan wel weg zijn, de wind laat zich
niet kooien. Er zijn nog zekerheden in het leven.
(column Trofeo
Baracchi Karl Vannieuwkerke/Stephan Vanfleteren verschenen in De
Standaard/Weekblad van zaterdag 23 maart 2013)
Unkerzakken rit KOM OP TEGEN KANKER
Een grote delegatie van de Stuurkens paraat vandaag in Kalken voor 'kom op tegen kanker'.
vrijdag 29 maart 2019
Zondag 31 maart
08 uur : Axel - Hengstdijk - Hulst - 100 km vlak
08u30 : Moerbeke Axel Hulst - 75 km vlak
09u00 : Lochristi - Volvo - Destelbergen - 60 km vlak
KMI : bewolkt en droog - fris 9° - matige NO wind
woensdag 27 maart 2019
Donderdag 04 april
04 april 19 uur
Vanaf volgende week starten we terug elke donderdagavond om 19 uur voor een tripje van een 45-tal kilometer aan de Klappel (benzinestation begin Donklaan).
Er wordt nog eens aangedrongen om te starten aan een zacht tempo van 28/u zodat iedereen de kans heeft mee te rijden.... rond Appels
kunnen de snelheidsduivels eens hun benen testen, maar nadien wordt terug gewacht
en samen naar huis (of terras ;-) ) gefietst
Diegenen die iets trager willen rijden, starten om 18u30
bij droog weer, tot donderdag 4 april
1ste wedstrijd ooit : Veurne - Adinkerke - Veurne
De koers is in principe geboren in de West-Vlaamse badstad Veurne. De Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, Gent-Wevelgem, Milaan-Sanremo en zelfs de Tour de France hebben hun rijke geschiedenis te danken aan de oervader van alle koersen: Veurne-Adinkerke-Veurne. Dat stelt sporthistoricus Pascal Delheye van de UGent.
Neen, dit is geen aprilvis! De 1e interstedelijke wielerwedstrijd ter wereld werd in 1869 tussen Veurne en Adinkerke afgewerkt. Een jaar eerder waren er wel al wielerwedstrijden in bijvoorbeeld Parijs en Brussel, maar dat waren stadscriteriums rond de spreekwoordelijke kerktoren. Veurne-Adinkerke-Veurne was letterlijk en figuurlijk het startschot van een ware revolutie. Voor het eerst werd de openbare weg optimaal benut om fietswedstrijden te organiseren en kon de piepjonge sport echt groeien. De eerste interstedelijke koers ooit werd trouwens gewonnen door Justin Vandermeere uit Alveringem.
maandag 25 maart 2019
Spoedig herstel André !
hij maakte vorige week een ongelukkige val ; met zijn voorwiel op een grote steen op het fietspad in Waasmunster... fiets onderuit en pardoes op de grond... kwetsuren aan scheenbeen, enkel en rug.
André zal enkele weken buiten strijd zijn.
Zaterdag : Parel van het Pajottenland
afspraak om 08u30 aan de inschrijvingstafels.
Klik voor de route van 135 km :
https://www.routeyou.com/nl-be/route/view/6053316/fietsroute/pajottenland-2019
Klassering
Voor de rangschikking - klik :
https://drive.google.com/file/d/13r6uVBoYqOj8ee4zSk3u66kHmkWe9Kk0/view?usp=sharing
zondag 24 maart 2019
65 Stuurkens paraat, zo'n opkomst hebben we nog nooit gezien ! Prachtig !
A ploeg : met 13 langs Meerbeke & Zandbergen
Via Pamel Roosdaal naar de
kerk van Meerbeke. Iedereen zit al goed in het zweet. De prachtige
St-Pieters kerk is een beschermd monument. In Meerbeke houden we halt
in het dorpscafé "het oud wit huis". Bazin Linda wil direct met Fabian mee op de buis !
:-)
Wendy, Martine, Chantal & Katrien staan als nieuwelingen startklaar de andere C's op te wachten.
Zalig en de zon geeft ons een lentegevoel.
Via Kalken richten paardenmelkerij in Laarne volgt iedereen vlotjes à 23/u.
De Stuurkens genieten volop van de mooie herenhuizen en de prachtige lanen in Heusden.
Enkele kasseien mogen natuurlijk niet ontbreken, en zo rijden we de dijk op naar Gentbrugge.
Chantal, in 2de positie, neemt plots de kop, "amai, die rijdt goed", "wat voor azelea middel heeft Eric die gegeven?" zegt Sandra.
Net voor de brug van Gentbrugge rijdt Martine lek. André is er ditmaal, wegens een valpartij, niet bij, dus moet iemand anders even helpen.
Een goed momentje voor de nieuwe om even op adem te komen, wat te drinken en bij te kletsen.
Aan 24/u rijden we nu de andere kant van de dijk richting Melle. In café "Mell Rose Place" houden we halt. Binnen is er geen plaats. Er is toevallig ook een georganiseerde fietstocht.
Sandra zorgt voor de bediening en buiten in de zon kunnen we lekker bijpraten.
Nu nog 15 km richting Wetteren, via het nieuw aangelegde fietspad langs het spoor.
Eindelijk na 2 jaar kunnen we langs de dijk de mooie witte wandelbrug in Wetteren bewonderen.
Aan 24/u volgen we de Schelde verder richting Den Aard. De nieuwkomers volgen met gemak de groep. Er wordt nog genoeg gebabbeld, zegt William,, dus we zetten een tandje bij, maar snel komt Theo weer opdagen. In Uitbergen matigen we het tempo, want de Fina is in zicht.
We hebben exact 50 km à 22/u goed en voorzichtig gereden.
Een spiksplinternieuwe rit
vandaag op ons programma.
13 A-Stuurkens zijn
aanwezig, en het is eindelijk helder zonnig weer, een ideaal
fietsweertje ! Onze Bart komt als herboren uit de winter, méér dan
10 kg lichter met een scherp gezicht. Dat is karakter hebben Bart !
We vertrekken langs Lede
via Nieuwerkerken en Iddergem naar Liedekerke.
Fabian & Maurits
bollen héél stevig door. Het eerste uur bergop, bergaf, draaien en
keren en nog 31,5 gemid... “Sandra heeft Maurits goeie pillen
gegeven”, gekscheert Eddy, die net terug is van Calpe.
We keren terug over de
Dender via Appelterre-Eichem naar St-Antelinks. Bart & Marty doen ook een flink deel van het kopwerk.
In de Waagstraat ligt de
lastigste helling van de dag, een 800 m lang ; hier gaat het gloeiend
hard...de hartslagen allemaal in het donkerrood...
Een aantal hebben het
lastig, het is ook nog vroeg op het jaar, en de hoogtemeters beginnen
door te wegen. De volgende twee zondagen is het vlak jongens :-)
Langs Woubrechtegem
gaat het richting Lede.
We hebben 90km op de
teller en een 500 tal hms – 30.3/u gemid
ps : in de Fina maken we de optelsom : de A's met 13, de B's met 32, de C's met 20, maakt een totaal van 65, een uniek getal in de geschiedenis van de club !
De B ploeg met 32 langs Mendonk
Jochen :
"Was vorige week de start van het seizoen, dan was het vandaag echt de Primavera. Eindelijk terug een lentezon, het voelt meteen anders. En we waren met velen die dat dachten, waren het nu 31 of 32 B’s? Het waren er veel. Nog maar pas aangezet en al in de file in Overmere centrum. Er is een processie gaande. Blijkbaar was het geen fietswijding, in een toertje errond zodat we terug op ons parcours komen. Die eerste ritten, da’s vooral kilometers maken dus veel spectaculairs valt er niet te vertellen – behalve dat de pees er meteen opligt. We zullen uiteindelijk toekomen in de Fina met 29km/h gemiddeld, da’s best veel voor een seizoensbegin – maar iedereen kon vlot mee. De wintertransfers vallen ook op, heel wat C’s die de sprong naar B gemaakt hebben, en die vlot meepeddelen. Het toont nog maar eens aan dat de C’s mooi werk leveren. Twee keer een vrijaf, de eerste halverwege in een of andere dreef – daar komen Geert, Thomas & Jochen samen toe. De laatste is na de brug over de E17, een gespreid slagveld al wanneer de vrijaf begint. Maarten, Eric & Thomas zijn van kop weg & die zien we niet meer terug. Bakje vol in de Fina. Hier en daar kijkt er iemand uit naar een tennisbal, en atleten denken meteen aan recuperatie dus de chocomelk vloeit rijkelijk. Volgende week 8h30 (!) richting Olland."
De B ploeg met 32 langs Mendonk
Zo een grote groep vraagt natuurlijk ook wat discipline ! Er wordt er nog maar eens op aangedrongen om steeds twee per twee te fietsen, en aan de rechterkant van de rijbaan te blijven !
Er zijn al conflicten genoeg met andere weggebruikers, dus in het vervolg nog meer gegroepeerd rijden en steeds met twee.
Jochen :
"Was vorige week de start van het seizoen, dan was het vandaag echt de Primavera. Eindelijk terug een lentezon, het voelt meteen anders. En we waren met velen die dat dachten, waren het nu 31 of 32 B’s? Het waren er veel. Nog maar pas aangezet en al in de file in Overmere centrum. Er is een processie gaande. Blijkbaar was het geen fietswijding, in een toertje errond zodat we terug op ons parcours komen. Die eerste ritten, da’s vooral kilometers maken dus veel spectaculairs valt er niet te vertellen – behalve dat de pees er meteen opligt. We zullen uiteindelijk toekomen in de Fina met 29km/h gemiddeld, da’s best veel voor een seizoensbegin – maar iedereen kon vlot mee. De wintertransfers vallen ook op, heel wat C’s die de sprong naar B gemaakt hebben, en die vlot meepeddelen. Het toont nog maar eens aan dat de C’s mooi werk leveren. Twee keer een vrijaf, de eerste halverwege in een of andere dreef – daar komen Geert, Thomas & Jochen samen toe. De laatste is na de brug over de E17, een gespreid slagveld al wanneer de vrijaf begint. Maarten, Eric & Thomas zijn van kop weg & die zien we niet meer terug. Bakje vol in de Fina. Hier en daar kijkt er iemand uit naar een tennisbal, en atleten denken meteen aan recuperatie dus de chocomelk vloeit rijkelijk. Volgende week 8h30 (!) richting Olland."
20 C's langs dijk Gentbrugge - spoorweglijn Wetteren
Wendy, Martine, Chantal & Katrien staan als nieuwelingen startklaar de andere C's op te wachten.
Zalig en de zon geeft ons een lentegevoel.
Via Kalken richten paardenmelkerij in Laarne volgt iedereen vlotjes à 23/u.
De Stuurkens genieten volop van de mooie herenhuizen en de prachtige lanen in Heusden.
Enkele kasseien mogen natuurlijk niet ontbreken, en zo rijden we de dijk op naar Gentbrugge.
Chantal, in 2de positie, neemt plots de kop, "amai, die rijdt goed", "wat voor azelea middel heeft Eric die gegeven?" zegt Sandra.
Een goed momentje voor de nieuwe om even op adem te komen, wat te drinken en bij te kletsen.
Aan 24/u rijden we nu de andere kant van de dijk richting Melle. In café "Mell Rose Place" houden we halt. Binnen is er geen plaats. Er is toevallig ook een georganiseerde fietstocht.
Sandra zorgt voor de bediening en buiten in de zon kunnen we lekker bijpraten.
Nu nog 15 km richting Wetteren, via het nieuw aangelegde fietspad langs het spoor.
Eindelijk na 2 jaar kunnen we langs de dijk de mooie witte wandelbrug in Wetteren bewonderen.
Aan 24/u volgen we de Schelde verder richting Den Aard. De nieuwkomers volgen met gemak de groep. Er wordt nog genoeg gebabbeld, zegt William,, dus we zetten een tandje bij, maar snel komt Theo weer opdagen. In Uitbergen matigen we het tempo, want de Fina is in zicht.
We hebben exact 50 km à 22/u goed en voorzichtig gereden.
vrijdag 22 maart 2019
24 maart : opgelet, A's om 08u30
A - 08u30 - Nieuwe rit : Meerbeke - Zandbergen - golvend 85 km
B - 09u00 - Mendonk 75 km vlak
C - 09u00 - Gentbrugge 50 km vlak
KMI : droog, zon & wolken - zwakke noorderwind - 07 - 11°
donderdag 21 maart 2019
Let echt overal op je fiets !
Zelfs bij toertochten. Even je rugnummer halen en je fiets is weg. Ook hier is je fiets niet veilig.
Moraal van het verhaal : let overal op je fiets, en verlies deze gewoon nooit uit het zicht.
Want voor een dief is enkele minuten onoplettendheid voldoende. En de dieven zitten overal waar er waarde te vinden is. Fietscampings, bergcols, wedstrijden etc.. Een klein slotje kan al helpen. Want voor gelegenheidsdieven is het gemak van de diefstal van groot belang !
Je gaat namelijk geen slot doorknippen naast een terras vol mensen, maar gewoon een fiets meepakken daar kijkt niemand van op.
Maak er een gewoonte van om steeds je fiets slotvast te zetten.
bron :www.klimtijd.nl
dinsdag 19 maart 2019
maandag 18 maart 2019
Thibau in grote vorm :-)
Omloop het Waasland op 17 maart 2019
Van de 172 renners zijn er 80 aangekomen ;
keihard en super gereden !! In de regen en de hagel, aan een gemidd van 44.5/u - 170 km
Dikke proficiat van alle Stuurkens Thibau, we zijn fier op u !
Reactie :
"Thibau Van de Steene Ik heb het ergens geleerd hé dat afzien "😉
zondag 17 maart 2019
Eindelijk terug gestart.
Sandra heeft de fotoclub van Overmere gecontacteerd, en de Stuurkens worden gefotografeerd voor de tentoonstelling in April in het Cultureel Centrum met de Ronde Van Vlaanderen - thema "FIETSERS".
Richting dijk is het onmiddellijk hard duwen. De hevige wind op kop doet het hart sneller pompen.
Slechts 20 km/u rijden we richting Schoonaarde.
Richting Mespelaere wordt er door Theo geroepen "stop Sandra, stop".
Theo is misselijk en staat aan de kant te schudden en te beven. Hij moet braken en Freddy, de goede ziel, keert met Theo terug huiswaarts.
De andere 9 C's - André op kop, Sandra, Mario, Rik, Benny, Jeroen, Cindy, Geert Vehent en Christine rijden aan 23 km/u wind op kop verder naar Aalst.
Langs de Dender in de zon, zonder wind, stijgt de temperatuur naar 16 graden!
Zalig ! Op de markt in Aalst houden we halt ; we toasten op Sandra haar verjaardag.
Na een korte pauze rijden we terug richting Hofstade. Sommige momenten hebben we de wind in de rug en rijden we 29, tien minuten laten zit de wind verkeerd, 20/u, een hemels verschil.
Toch is iedereen blij terug op de fiets te zitten en de vrijheid te voelen.
45 km is momenteel ver genoeg na die lange winterprik - 23/u gemid. We zijn terug gestart, en dat is het belangrijkste. Nu verder de conditie opbouwen.
De nieuwelingen Christine & Geert zijn supertevreden en vinden het een leuke groep. Op naar volgende week . San
Windkracht 5 !
Eindelijk krijgen we een droge start ! Toch heel wat afwezigen, toch nie bang van dat klein lentebriesje zeker??
Twee professionele fotografen aanwezig, zoals het een grote
wielerclub past !
Tien A’s gaan het
gevecht aan met de krachtige wind.
We besluiten idd om beurten rond te draaien, en iedereen doet zijn job, want het is écht beuken tegen de westenwind !
Ook Pieter Mertens, een sterke nieuwe verse kracht, laat zich niet onbetuigd.
Onderweg doet Martin Erik
dood op de helling in Landskouter ! Dat krijgt zeker nog een staartje...
André heeft de route een beetje verlegd in Houtem langs een slecht oplopende betonbaan, evenwijdig met de
Balei, maar iets langer en ook hoger ! Hartslag naar 170...pfff
Marty heeft kleine technische problemen. Geen stop vandaag.
Onze ex-wereldkampioen mountainbike Geoffrey
doet het licht uitgaan bij Maurits in de laatste kms.
Bedankt jongens voor
al het geleverde werk vandaag.
We hebben 73 km à 30,3/u gemid
We hebben 73 km à 30,3/u gemid
Wat zullen we goeie
benen hebben als het ne keer windstil is !!! :-)
vrijdag 15 maart 2019
Zondag 17 maart
Ons geduld wordt wel erg op de proef gesteld.
De weergoden willen voorlopig niet goed meewerken.
In de nacht van zaterdag op zondag voorspelt men terug regen,
hopelijk is het droog tegen 09 uur. Het wordt terug kantje boordje met tamelijk veel wind.
Op het programma :
A : Houtem - St Lievens Esse : 75 km
https://www.routeyou.com/nl-be/route/view/2693038/fietsroute/st-l-esse-73-km
B : Zuiddorpe Koewacht : 65 km
C :Mespelaere Aalst : 45 km
woensdag 13 maart 2019
Ledenstatus WTC 't Stuurken - statistieken
Hieronder een diagram met verhouding man/vrouw in onze club.
Het aantal vrouwen in de club groeit gestaag. (ongeveer een kwart is vrouw)
Bij de leeftijdscategoriën hebben de 50 plussers de bovenhand.
Geografische spreiding : de helft Overmerenaars, Zele volgt, maar ook heel wat leden buiten die grenzen
om volledig te zijn : ook 1 in Melle en 1 in Bellem :-)
Het aantal vrouwen in de club groeit gestaag. (ongeveer een kwart is vrouw)
Bij de leeftijdscategoriën hebben de 50 plussers de bovenhand.
dinsdag 12 maart 2019
Door de wind, door de regen, dwars door alles heeeeeeeen...
Zondagmorgen 6h30 – vroeg op want we gaan naar Herzele fietsen. Stevig ontbijt en het nieuws snel lezen. Hmmm...code geel? Moet ik gisteren gemist hebben. Regen en wind was gezegd, maar code geel? Zonet werd nog een foto gepost van de start, we zullen maar rijden. Eerste stuk is een 25 kilometer naar Herzele. Stevig windje precies toch, maar ça va, als het zo blijft. In Erpe is er plots de rain bucket challenge, heel vreemd maar plots een bak regen over me heen op een korte afstand. Wat was dat zeg?
Aangekomen aan de start, de regenschoentjes die het vorige week zo goed deden, zijn al doorweekt. Ingeschreven voor de lange afstand, we zien dan nog wel wat we doen. Door de regen verloopt de scanning van de code op de telefoon moeilijk, maar we raken erdoor. Net zoals de eerste 25km solo, is het eerst deel van de Ename wind op kop, van Herzele tot Kruishoutem. Een groepje zoeken dus, maar da’s makkelijker gezegd dan gedaan. De ene rijden te traag, de anderen te snel naar mijn goesting. Het duurt een hele tijd, maar uiteindelijk geraak ik in een groepje van een 30tal. Net op tijd, want de wind begint stevig te beuken. En het wordt alsmaar erger – scheef hangen zoals in Gent Wevelgem een paar jaar geleden wordt de standaard. Ons groepje dunt uit, ze waaien er gewoon uit weg – automatisch wordt een waaier gemaakt. Niet goed, tenzij je vooraan zit. Moet een aantal keren een gat toerijden, en beslis dan maar direct op de tweede rij te gaan en een dubbele waaier te maken. Gelukkig begrijpen er een paar de bedoeling zonder woorden, en vanaf dan zit het goed.
Zwoegen, zwoegen. We moeten aan het keerpunt zijn ongeveer, want Kruishoutem duikt op. Toch eens snel op het scherm kijken. 350 hoogtemeters...huh? Zoveel maar? Dan moeten er nog een pak komen...We zakken richting Wortegem Petegem, en de keuze moet gemaakt worden tussen de 119 of de 154. Veilig is het niet en dat is een understatement, dus ik ga toch maar richting 119. Onze groep is uiteen gespat ondertussen na de eerste hellingen, en ik zit solo slim. Vanaf Nokere krijgen we de wind in de rug, dat maakt het met momenten makkelijker qua trappen, maar niet makkelijker qua sturen. Steeds meer fietsen in de gracht, gelukkig zonder erg. En dan komen de hoogtemeters, zo’n 600 op een 45 kilometer – het venijn zat hem in de staart. Ik hoor zuchten en puffen rondom, het is aan weinigen gegeven om nog flitsend uit de hoek te komen. En zagen als er nog een helling tussenzit die niet op de kaart stond...en zo zijn er best wat.
Herzele, oef. Even tanken voor de we de laatste rit naar huis starten. Krijg te horen dat we stormschade hebben...s****. Ik spring direct op de fiets, en de molen draait – die van de fiets en die in het hoofd. Da’s net op het piekmoment van de storm zie ik later, ik waai een paar keer bijna van de fiets, en in Wichelen krijg ik als cadeau een striemende ijskoude regen erbij, kan nauwelijks nog iets zien. Had gedacht rustig in de zetel naar Parijs Nice te kunnen kijken nadien, maar het wordt na 170 km en 1200 hoogtemeters beuken tegen de natuurelementen dakpannen ruimen – zonder veel erg.
Goed voor één keer, maar de volgende keer bij code geel gaan we dat toch niet meer doen denk ‘k. Nu toch.
Jochen.
maandag 11 maart 2019
Info kledij
Beste stuurkes,
Goed nieuws, de bestelling van januari wordt deze week verwacht.
Indien er nog iemand iets wil bestellen, dan denk ik voornamelijk aan de nieuwe leden, gelieve dit deze week voor vrijdag nog door te geven.
Nieuwe leden krijgen het basispakket aan 45€.
Er zijn nog weinig maten beschikbaar in de stock om te komen passen.
Indien je uw maat niet goed weet is het misschien nuttig om de lengte en het gewicht door te geven.
groeten,
Rita
zondag 10 maart 2019
Flandriens langs Axel Hulst
Regen en wind... de rit telt niet mee voor het klassement ;het weerhield niet een groepje "flandriens" om naar Hulst te rijden.
Van Axel naar Hulst reden we 40/u met de vingers in de neus.
Bij het terugkeren werd de wind steeds hardnekkiger - eerder storm... gevaarlijk. We haalden met moeite 22/u ; sommigen waaiden bijna van de fiets... enkel de Ferre bleef nog stevig in het zadel :-) !
zaterdag 9 maart 2019
Start in mineur ?
De buienradars voorspellen weinig goeds - de wegkapiteins zullen beslissen al dan niet te rijden en ook welke rit er gereden wordt. De fotosessie zal voor een volgende keer zijn. Mijn aanvoelen is dat het kantje boordje wordt... Veel wind en allicht ook wat regen...Tot morgen misschien, William.
vrijdag 8 maart 2019
maandag 4 maart 2019
Rust Zacht Danny
Hier worden we stil van... Een grote droefheid overvalt ons bij het vernemen van het overlijden van Danny De Maesschalck, na een slepende ziekte.
Hier Danny, zoals we hem zullen blijven herinneren, een stevige goedlachse sterke bink, een harde werker van weinig woorden...
Innige deelneming aan de familie...
Abonneren op:
Posts (Atom)
-
Gilbert Cattoir Legendarische wielbouwer 30.06.2015 | MATTHIAS MAEREVOET 68 Het wielrennen evolueert razendsnel naa...
-
Beste Stuurkens We weten allemaal al lang dat onze club fier mag zijn op haar diversiteit , ik heb dat al in elke toespraak benad...
