ONZE NIEUWE VOORZITTER !!

Beste Stuurkens,

Welkom iedereen. Het is een eer mijn eerste speech als voorzitter te mogen geven. Het wordt wat speciaal vandaag, er is niet één maar twee speechmomenten vandaag. Wees gerust, dat wordt geen gewoonte voor de komende jaren.

We beginnen met een terugblik op opnieuw een fantastisch seizoen. Een mindere start door het slechte weer, en een minder seizoenseinde door hetzelfde – je vraagt je af waar dat regentekort vandaan komt. Maar het heeft ons niet weerhouden van een superjaar:

• Voor degenen die het zich nog kunnen herinneren, want dat was misschien wel een probleem voor sommigen, was er een goed jaareinde op de kerstmarkt op Overmere waar de eerste keer aanwezig waren, en meteen uitverkocht.
• We zijn gestart met 11 nieuwe leden waaronder 4 dames wat ons in totaal op 84 leden bracht.
• Ons clubrecord werd gebroken op 4 maart toen maar liefst 65 stuurkens aan de start stonden. En een pluim voor onze C’s die vaak met meer dan 20 gestart zijn.
• Er was onze geslaagde Pinksteruitstap naar Duffel en Bornem, en ’s avonds waren we met liefst 80 op de BBQ
• In het Heuvelland is er weer veel plezier gemaakt. What happens in Lo-Reninge, stays in Lo-Reninge.
• In augustus hadden we onze Tweede Grote Prijs WTC ’t Stuurken
• Er waren de boterhammen met spek & eieren van Marty, en de sandwiches vorige week om het seizoen af te ronden, met dank aan de female touch in onze club.

En het aantal sportieve uitspattingen buiten de clubritten neemt alsmaar toe, in die mate dat het onmogelijk geworden is ze allemaal op te sommen. Er waren Stuurkens te zien in Gent-Wevelgem (een TGV hebben we horen zeggen), in de Ronde, in Parijs-Roubaix, de Amstel, L-B-L in barslechte omstandigheden met een waalse Flandrien, de Tour de Namur, de Trois Ballons, de Ventoux, in (donk)triathlons en zelfs in Ironmans. Al die sportiviteit heeft wel als gevolg dat ons stamcafé extra veel koude chocomelk moet inslaan, en nog nooit zoveel tennisballen heeft gemaakt.

Waar wordt gefietst wordt helaas ook al eens gevallen, gelukkig vaak zonder erg – maar het kan ook anders lopen, langen André en Dirk weten hoe dat kan uitdraaien. We wensen Dirk nog een goed herstel toe. 2019 sluiten we finaal af met de kerstmarkt, dus noteer alvast 26 december om ons kas te spijzen. En we zullen nog wel hulp kunnen gebruiken, daar komt binnenkort bericht over.

Op het einde van het seizoen vieren we traditioneel ook de kampioenen met de meest gereden clubritten, dit jaar zijn dat Mon en Paul – graag een appplaus [cadeau Sandra]
Maar de dames komen steeds dichter, bij deze een meer dan eervolle vermelding voor Marleen & Brendy met elk 25 ritten. Een club kan niet zonder leden, maar ook niet zonder de sponsors – graag een applaus voor de sponsors die ons de voorbij vier jaar hebben gesteund en die hier aanwezig zijn: Geert en Sabrina Meirlaen, Marty en Amy, en de Fina met Denny & Elsie [cadeau Sandra, Maurits]

In ons nieuwe seizoen staat ons ook heel wat te wachten, zo zal Bart een avond basis fietsonderhoud organiseren, en is hij momenteel ook aan het kijken voor een start to bike light. Maar waar iedereen het meest zit op te wachten is de nieuwe kledij . We hadden het daarnet over de sponsors van de voorbij vier jaar, het mooie is dat al onze eigen sponsors aan boord zijn gebleven, en we er zelfs hebben bijgekregen – naast familie Meirlaen, Marty en de Fina komen daar nu ook Bram en Luc bij. Het is fijn als voorzitter om zo makkelijk aan sponsors te komen, maar het doet nog meer deugd dat er de verankering in de eigen club is. En dan nu het moment waarop iedereen wacht…[Rita]

We zijn aan het einde van het eerst deel gekomen. Een dankwoordje voor Rita & de werkgroep kledij (Brendy, Jill & Mario) voor het fantastisch geleverde werk, en onze nieuwe sponsors voor de ondersteuning. Een dankwoord aan het kernbestuur ook met drijvende kracht Maurits, Rita en Bart die de dagelijkse werking garandereren, en werk is er zeker! En ons breder bestuur waarin alle ploegen vertegenwoordigt zijn met Sandra, Theo, Mon en Freddy – die mee waken over het hart van de club. Tot slot ook dank aan al onze wegkapiteins. Het is een moeilijk taak, zwaar onderschat en met veel verantwoordelijkheid. Merci

DEEL II

’t Stuurken. We mogen gerust stellen dat we de plezantste wielerclub uit de omstreken zijn. Een mix van jong en oud, mannen en vrouwen, een club van mensen vooral. Een financieel gezonde club ook, met een goede structuur en een goede werking. En heel veel daarvan is te danken aan William, die op 14 juni na 40 jaar voorzitterschap besluit zijn mandaat door te geven.

Het is ergens eind de jaren 70 als William gevraagd wordt voorzitter te worden van de dan nog jonge club. Was dat in 79 William? Want men wou wel eens een weekend naar de Ardennen, maar wie spreekt er hier frans….de William. En zo geschiedde. A new president was born.

Op de fiets ging het volgens de oude wijzen niet altijd zo vlot. Zijn eerste stalen ros was volgens de overlevering ‘een ruut fietsken’ dat 3 maten te klein was. Een Plum Vainqueur, die in Paulatem door midden geknakt is.

Bochtenwerk was het in de beginne ook niet, want William zat altijd een meter of 6 achter. Wat de navigatiekunsten betreft was zijn eigen uitspraak blijkbaar ‘als ik 2x draai weet ik niet meer waar ik ben’, met als gevolg dat men William vaak hoorde zeggen ‘hier zijn we nog nooit gepasseerd’.

De Ardennen, daar was het om doen, de eerste naar Durbuy. Legendarische tochten is te horen, en Nies die telkens werd ingeschakeld voor de bevoorrading. Er waren ook twee tochten naar Bocholt in de Limburg, waar het eerste jaar werd beslist om met de auto te rijden wegens aangekondigde regen maar het uiteindelijk droog bleef. Het volgende jaar dachten ze ‘nu hebben ze ons niet, wij gaan met de fiets’ ... waarop het in Zele begon te regenen, 160 kilometer lang. Van de koude heeft William een whiskey achterover geslaan bij de stop, hij zat te klappertanden van de kou. Ja…buienradar en What’s app is maar later gekomen.

Wie denkt dat de lange ritten in de weekends nieuw zijn...naar Ovifat werd 228km gereden, en dat was niet plat. Er werd zelfs een stukje op de autostrade gereden. Het is de enige keer dat William gedreigd heeft een lid te vermoorden, want misrijden op vijf kilometer was duidelijk geen optie meer. Om een of andere reden kwamen William en Nies daar ook altijd als laatste van hun kamer naar beneden...Met als gevolg dat ze nog 1 boulet voor hun beiden samen hadden. Er waren Stuurkens die er blijkbaar 10 konden opeten.

Het was dat tijd dat het Stuurken ook nog een cyclocross organiseerde achter de Fina op 11 november, iets wat gestopt is na de aanleg van de Nieuwdonk waardoor het terrein te klein werd. En er was ook een volgwagen. Over de jaren heeft William ook de eretekens van wielertoerist verzameld: een pols gebroken in het Loereveld (Dirk), in Axel al eens gevallen, of een paar jaar terug stevig alleen op weg.

Maar in alle ernst: William heeft ervoor gezorgd dat de club staat waar ze staat vandaag. Door het zoeken naar sponsors - en ook zelf sponsor te worden - door tot groot plezier van de leden tombola’s te organiseren waarbij de leden kaartjes moesten verkopen en er daarvoor zelfs een zondag niet werd gereden (nieuwe leden zijn dus echt wel verwend), volgens het oude kasboek zelfs door de verkoop van een parkietje, ... allemaal om ervoor te zorgen dat de club financieel tegen een stootje kon.

Voor de sfeer & kameraderie werd gezorgd door de jaarlijkse uitstappen en de jaarlijkse feesten waar tot de vroege ochtenduurtjes werd gedanst. Of meer misschien, maar als het daarover gaat weet plots blijkbaar niemand nog iets. Dat allemaal gecombineerd met een loodzware loopbaan, en zoals de oude wijzen aangaven ‘zonder stomme stoten’ - ik verdenk ze ervan dat dat vooral duidelijk advies was voor de nieuwe voorzitter.

’t Is een belangrijk moment vandaag, daarom hebben we ook een interview met TV Oost voorzien:

[Sketch]

William, ik mag namens iedereen spreken om je te bedanken voor al die jaren inzet als voorzitter en de club op deze manier, om in wielertermen te blijven, af te zetten. Het zijn grote schoenen om te vullen. We hebben daar ook een passende attentie voor. Naast een sterke man staat altijd een nog sterkere vrouw, dus Nies ook jou willen we graag danken. [cadeau]

[speech William?]