De estafettestok gaat rond in het team van de helden van de mountainbikeroutes. Door regen en wind, maar liefst met wat zon. Soms alleen, vaak met anderen om hen op het juiste pad te houden. De estafettestok gaat rond tussen de peters en meters in Vlaanderen, velen zijn geroepen maar weinigen uitverkoren. Maak kennis met Freddy en Marc, peters van de mountainbikeroute van Berlare. Ze stonden in 2006 al mee aan de basis van de ontwikkeling van de route en werden dan later ook gevraagd om het peterschap van deze route op zich te nemen.
Waarom moeten we de route in uw gemeente/stad komen rijden?
Omdat de gemeente aan de Scheldeboorden is gelegen, beschikt Berlare over een groot gebied aan bossen (Gratiebossen) en veldwegen. De oevers van de Schelde ogen mooi en de Kalkense Meersen doen de wonderbaarlijke natuur herleven. Deze uitgetekende route is een trekpleister op zich. De Bareldonkkapel, het provinciaal recreatiedomein Nieuwdonk aanleunend bij het Donkmeer van Overmere dat bekend staat voor dagjestoerisme, paling en openluchtspektakels. Ook De Boerenkrijg en Het Veer, bekend uit de film ‘De teloorgang van de Waterhoek’, zijn bijkomende troeven. Bovendien geeft de VTT-route aansluiting op de routes van Laarne, Wetteren, Wichelen en Zele.
Ben je een mountainbiker pur sang? Of rij je toch liever op de weg?
We zijn geen 'Van Der Poeltjes' maar we wisselen even vaak van de koersfiets naar de mountainbike en bij minder goed weer de hometrainer. Kortom we combineren alles als echte wielertoeristen. Geen competitie maar recreatief fietsen met een vleugje gezonde sportieve uitdaging. Het mag al eens wat vlugger of bergop of een technisch parcours zijn. Zolang het maar gelinkt is aan fietsplezier en vriendschap en de conditie het mogelijk maakt.
Welke levensles kreeg je met de paplepel ingegeven?
Geniet van het leven met gezond verstand. Plaats nooit het woordje 'te' vooraan, want vroeg of laat keert zich dit tegen jou. Te extreme tochten, te competitief, te geweldig van start gaan, te veel risico’s nemen... is nooit goed, integendeel. Anderzijds moet elkeen beseffen dat sporten een opoffering en inspanning vraagt. Daarom is volhouden ook een levensles om steeds te blijven sporten met een gezonde geest in een gezond lichaam.
Wat zijn je dromen?
Als zestigplusser besef je beter dan wie ook dat dromen vaak bedrog zijn. Maar toch. De droom die we wel nog hebben is om op korte/middellange termijn de bestaande route te vernieuwen en op te frissen met nieuwe stukjes onverharde paden, de afstanden een beetje bijsturen, het onderhoud van de route vereenvoudigen door bv. het nummeren van de paaltjes... En misschien komt er ooit een dag waarop we met de gemeentelijke sportdiensten van de aanpalende routes één organisatiemoment opzetten onder het motto 'mountainbiken doe je voor de fun, geniet van onze regio'.
Wat zou je doen als je de lotto zou winnen?
Zwijgen... Nog meer tijd maken om te fietsen met beter fietsmateriaal (alhoewel duur materiaal niet altijd garant staat voor nog betere prestaties, vergeet trouwens niet dat je altijd zult moeten blijven trappen op de pedalen) en hopen nog lang te mogen leven en fietsen.