Vandaag trokken we, Peter, André, Patrick, San Josè (gekend als Eddy), Marleen en ikzelf naar de Parel van het Pajottenland. Op een hertekend parcours met 1140 hoogtemeters en 130 km konden we ons naar hartelust uitleven.
We waren nog maar net gestart of de grote massa medefietsers zorgde voor een koersstemming, en ja hoor, we waren vertrokken. Het tempo ging slag om slinger omhoog en omlaag naargelang de hindernissen, of nieuw gevormde groepen die dan toch weer net iets sneller reden dan onze vorige groep. We waanden ons even "echte" !
Gevolg, na zo'n 26 km liet ik Peter, André en San José rijden wegens te snel en te riskant. Patrick had dit al iets vroeger beslist.
Eens aan de 1ste bevoorrading na 46km werd er beslist om samen te blijven, wat wonderwel lukte, waarvoor dank aan de mannen met de goeie benen.
Ondertussen waren we aan het keerpunt gekomen zodat de stevige wind nu in de rug blies en voor een toch wel heel wat comfortabeler gevoel zorgde. Het tempo ging terug omhoog, maar we bleven samen. Dikke chapeau aan Patrick die hiermee bewees terug te zijn na alle ellende die hem vorig jaar overkwam.
Na zo'n 4u30 fietsen bereikten we terug Liedekerke met een gemiddelde van 28.5km/u.
Marleen had voor de 110 km gekozen en kwam onverwacht een collega tegen die zich ook aan het voorbereiden was op het augustus avontuur op de Stelvio. Het werd ook voor Marleen een aangename tocht.
Nadien hebben we nog een tijdje nagenoten en kwamen gesprekken en onderwerpen ten berde die we hier niet gaan posten !
En dan moe en voldaan naar huis want morgenvroeg zal er snel zijn. Een 1/2 u vroeger voor de A's, en nog eens 1 u vroeger wegens het zomeruur, 't wordt een korte nacht.
Reporter van dienst,
