05 mei 2016

     195 km door het desolate N-Frankrijk

5 mei : 195 km door het desolate Noord Frankrijk en natuurpark Op Ale

Bart & Jochen hebben deze morgen ons vervoegd, waardoor ons compagnie wat groter geworden is.
Met 15 zijn we om de lange tocht aan te vatten, Thibau en Bart zijn ons jonge trekpaarden, na een 30 tal km zitten we in volle natuur, maar ook op rotsige grindpaden, we rijden een paar km zoals de Strade Bianche. 3 lekke banden tot gevolg 😅
Rond de middag vinden we toch 'n cafeetje om wat te verpozen, sommigen vergeten hier om wat eten mee te nemen, en dat zullen ze zich beklagen later op de dag.
Het parcours loopt heel golvend, in totaal 1500 hoogtemeters. De 2 vrouwtjes Marleen & Rita peddelen goed mee, en doen niet onder... Ze vallen nog liever door hun kader beweert Fabian.
Na 150 km krijgen we de zwaarste helling voor de wielen : de fameuze CASSEL, een bult met een stijging tot 21 %.

Dan in licht dalende lijn naar het hotel. Erik & Dirk leggen er wel terug de pees op, de kracht uit de benen van ondergetekende loopt zo weg, 'k voel me uitpersen als een citroen, bedankt Erik 😜.
Voor 18u zijn we binnen, direct 2 bananen en 2 cola's naar binnen, want het wordt zwart voor mijn ogen, nog eens merci Erik,
Maurits

               De B's in de Westhoek

De B's in de Westhoek. Op sleeptouw genomen door blok in de branding André, en special guest Michael. De aanzet met de surprise me van Garmin belooft niet veel goeds - rondjes van 5km rond Lo-Reninge? Enfin, we geraken toch nog weg uit 't stad.
Mooie baantjes, dat wel. En dat ze in de Westhoek gemaakt zijn uit kleigrond, wind & koeienstront dat weten we ondertussen ook. 't Gaat vlot, maar die bruggen vallen soms tegen...toch niet zo plat altijd. We duikelen Noord-Frankrijk binnen en blijven daar het grootste deel van de rit.
En dat we eens zouden willen drinken! Na 60km mag dat al eens. Woehoe, een café. Non monsieur, het café staat te koop. Waarop onze voorzitter dan maar voorstelt om het café direct te kopen. Enfin, toch maar wat verder en we komen terecht in Le Cochon Qui Rit. Is het een restaurtant, is het een disco....? Nee dat is het niet, het is een multibazar. Eerst niemand te zien, maar als we neerzitten komen plots van overal blonde opdiensters....Hmmm...De pussycat? Toch niet, want er komen al communicanten aan voor hun feest...Drank op en weg voor het laatste stuk.
Dat valt voor onderstaande tegen - wind op kop, Michael & André zijn erdoor en zetten nog eens aan. Elias, de nieuwe generatie Van Peteghem gaat vlotjes mee en zit op net dezelfde manier op de fiets als pa Dirk. We geraken toch nog thuis, blijven hangen op het terras en zoals echte Bs gaan we nog een hapje eten .... om anderhalf uur nadien weer aan te schuiven. Rijden moet op een gevulde maag! En just, er is ook nog iets gedronken nadien.
J

                    Onze gids Sandra

Gids SANDRA vertelt.

Donderdag 5 mei :
Mijn 1ste uitstap met 8 Stuurkensvrouwen.
Na de mannen te hebben uitgezwaaid rijden we naar Diksmuide. We starten aan de ijzertoren, zonder korting te krijgen... We worden onthaald door een stokoude gids, die het goed kan uitleggen, dat geeft me een supergoed gevoel!!! Ik heb nog vele jaren te gaan !!!

 We doorlopen het gloednieuwe museum. Eerst 22 verdiepingen naar boven met de lift, waar we een prachtig panoramisch uitzicht krijgen.

Trede per trede dalen we neer, en krijgen we telkens iets moois te zien. Bea toont haar verborgen mannequin talenten naast een kunstwerk. In de Tapperij wacht ons 'n lekkere maaltijd, dat hebben we verdiend. We ontdekken hier een nieuw biertje: in het zonnetje smaakt een papegaai lekker.
Onze tocht gaat verder richting Begijnhof en ja, terug een winkeltje met brouwerij. De Papegaai laat ons niet meer los, we krijgen een gratis proeverij van een sympathieke brouwer.

Al druk papegaaiend stappen we richting Grote Markt de St Niklaaskerk binnen. Even later worden we overweldigd door het circus Pipo. De clown Pipo hoort ons gekwebbel, even later maken we deel uit van het circus, en eindigen met prachtige foto's. Al gierend gaat onze tocht via de Vismarkt en slaan de dames hun voorraad Papegaai in, terug een proevertje op weg naar de Wezels. De derde papegaai is er een teveel voor Annie, ze struikelt over een hindernis. Een oude alleenstaande man wuift naar Annie, waar ze uiteindelijk eindigt met een muzikaal duetje van Eddy Wally.
Die man zal die 8 vrouwen van t Stuurken nooit meer vergeten.

Deze goeie daad geeft ons 'n supergevoel, we keren al papegaaiend terug naar de Oude Abdij, waar de B groep al op ons wacht. Marleen is overtuigd: ons foto' s zijn duizend keer mooier dan die van de À en B fietsers