zondag 23 juni 2019

B's op de Molenroute


Veel afwezigen op deze eerste echte zomerdag. Ventouristen, weekendjes weg & gaan feesten in Houthalen, allemaal redenen om er niet te zijn. Maar....desalniettemin staan er 13 Stuurkens klaar. Ook Dimitri van Brendy rijdt mee vandaag.
De aanzet gaat door Laarne, waar we de plaatselijke specialiteiten - wegenwerken - mogen bewonderen. Het gaat in stevige draf naar Melle, de brug over en woeps...uw reporter z'n schoen schiet los...met de pedaal eraan. We rijden helemaal achteraan en ik laat Eddy weten dat ze mogen doorrijden, dit valt toch niet te herstellen. Denk ik. Het lukt toch om alles eraan te krijgen. Echt betrouwen doe ik het toch niet, even twijfel om zo naar huis te rijden, maar we zetten toch de jacht in. Net na de Betsberg heb ik ze te pakken.



Lange Munte, altijd feest. Op de kasseiautostrade gaat het ook vlotjes vooruit, we slaan af richting DIkkele - en zo richting Oudenaarde om daar de wegjes van de Molenroute in te slaan. Prachtige route, dat vraagt ook om foto's. Bij een van de zachte klimmetjes met een molen op de achtergrond en de lage zon, lijkt het ideale moment er nog eens voor een groepsfoto. Ik laat me uitzakken voor de perfecte foto van de groep, en overmoed wordt mijn deel. Fototoestel vast, klaar voor de perfecte foto en …. pedaal schiet er compleet uit. 'Dju, dat gaat pijn doen' schiet nog door mijn hoofd en boempatat, op de grond.
Het eerste wat dan door je hoofd gaat is natuurlijk of er niets aan de fiets is. Helaas, er is niets aan de fiets dus geen reden om een nieuwe te kopen. We zullen deze week nog eens wat dichter kijken. Het fototoestel heeft er wel moeten aan geloven (RIP, geniet van z'n laatste foto's) en de handschoenen ook. Een geschaafde elleboog en een blauwe bil, we komen er goed vanaf. Verder rijden kan natuurlijk niet meer, de groep vertrekt.
Van de rit kan ik dus niet veel meer vertellen, behalve dat we heel dicht bij de Jagerij zaten en het doodzonde is dat ik die kasseien moest laten rechts liggen. En dat steppen op 1 pedaal naar Horebeke best een eindje is. En dat er veel wielertoeristen gestopt zijn om te vragen of alles ok is - chique! En dat het enige etablissement in Horebeke city (een B&B) een bordje hangen had dat je er niks kon drinken. Op een kerktrapje zitten met een bidon heeft ook wel iets. En gelukkig was er taxi schoonvader.
Volgende week beter, met nieuwe pedalen! (of een nieuwe fiets :) )

Jochen

  Beste Stuurkens, ondertussen is 2021 gestart, hopelijk voor iedereen op een goede manier. Ondertussen hebben we niet stilgezeten. Zoals ju...