Met 15 richting eerste heuveltjes. Druppels bij de start – tijdens de rit paar donderslagen en duidelijk regenbuien in de verte, maar we blijven gespaard. Tenminste van regen, want pech des te meer. Ons eerste 25 km zorgen een gemiste drinkbus, een zadeltasje met een eigen wil, een paar platte tot ontplofte binnenbanden en een gescheurde buitenband (de anciens hebben daarom blijkbaar altijd een stukje buitenband mee...) voor ferm wat vertraging. Patrick is de pechvogel van de dag (of maand?) en maakt rechtsomkeer. Er zal overigens een steunfonds worden opgericht om de binnen- en buitenbanden van Patrick te bekostigen.
Dan keert het lot, en zit het mee. Geen regenbuien, een zonnetje – en een mooi parcours. Als we even vergeten dat het meest geroepen woord ‘put...PUT!’ is. In Gavere vollenbak de Berggatestraat op, en rust onder Den Toren. Mon moet de cafébaas wel het verschil tussen een donkere en blonde Ename uitleggen, maar we krijgen chips en worst in overvloed.
De terugweg is wat vlakker, maar Eric blijft het tempo strak houden – Mon & Ivan wisselen. In Heusden krijgen we gezelschap van andere wielertoeristen die ons vragen hoe wij aan zoveel dames komen. Jawel: de helft vandaag waren dames. Volgens William moesten we geantwoord hebben ‘omdat we eraf blijven’. Scheldedijk op en vrijaf. De pees wordt erop gelegd door Erik, Frank, Ivan en Jochen. Het tempo ligt stevig, en Ivan moet lossen na het kopwerk. De andere 3 sterven elk een paar keren maar afgeven staat vandaag niet in het woordenboek 😊 . Na een mooie wandeling naast de nieuwe fietserbrug in Wetteren gaat het richting huiswaarts.