Hondeweer op de Paterroute

Kletsnat liggen de banen, dreigend onweer – wie goed kijkt ziet wel een regenboog. Beterschap op komst? We zijn maar met 9, maar zetten toch aan. De Paterroute, een van de mooiste ritten van het jaar – als het weer mee zit.

Evi is er terug bij vandaag, ze heeft een lichte rit gekozen om terug aan te sluiten de B’s. Kalken en Wetteren centrum brengen ons richting Westrem, waar euh....Evi afdraait, richting Melle vermoeden we. Toen waren ze nog met 8.

In Sint Lievens Houtem passeren we een paar kilometer wandelaars, en de bel van Julien doet overuren. Uiteindelijk geraken we op het parcours, stevig ritje en zeker in deze weersomstandigheden. In de bochten wordt de snelheid stevig verminderd, niemand die zin heeft in een valpartij.

We zijn Geraardsbergen voorbij als Robert (met parachute) er af ligt, Mon heeft gewacht – en wij wat later ook. Hij sluit nog eens aan, maar ’t zal niet voor lang zijn. Mon is blijkbaar achtergebleven om Robert te zoeken, zelfs met weinig in dit hondeweer raak je elkaar dus kwijt. Enfin, in de Fina zien we Mon terug. Toen waren ze nog met 6. Plots krijgen we een stevig regenbui, inclusief hagel over ons heen. Een aantal schuilt onder een dakgoot, maar Eric is de slimste en heeft de inham van een appartementsblok gezien. Met een terrasverwarmer erbij hadden we ’t nog gezellig kunnen maken. Driewerf helaas, terug op pad en ijskoud – m’n handen vallen er bijna af. Enige optie is dan wat rapper rijden, met Eric wordt de gas opengezet en we beslissen samen geen stop te houden, da’s toch maar om kou te krijgen.

In Overmere draait Marleen af naar huis, en toen waren ze nog met 5. Altijd blij om de Fina te zien, maar nu toch nog iets meer dan anders.

J