Met 11 op weg vandaag. De regen ligt nog op de banen, en het is best wel koud. Veel zin in de overzet is er niet vandaag, en Julien komt met een perfect alternatief: ritje Axel, een versie die niet op de kalender staat.
De vaste (mede) kopmannen zijn er niet, dus uw reporter wordt naast Mon gevraagd. Als dat maar goed komt na 3 weken vakantie. We zijn nog niet zo heel ver als Mon vooraan plat rijdt, nieuwe tube erop maar Julien die uiteindelijk de rit kent komt vooraan Mon vervangen.
‘Dat er niet veel wind staat he’ ‘Wablieft?’ Ik hoor Julien nauwelijks door de suizende wind, maar even verder volop in de polders met de wind bal op de neus is Julien ’t ermee eens dat er wel veel wind staat. Maar er wordt toch flink doorgereden.
In Olland vliegen de C130’s ons letterlijk over het hoofd, in Stekene zien we de slachtoffers van Crammerrock naar hun auto’s sloffen. Tijd om te drinken, we zitten er nog maar of de Puiten komen ook toe. Overmere – en ook een beetje Berlare – boven.
Op de terugweg toont Julien z’n bloedvorm nog eens, en daarnaast hebben we geleerd dat hij ook een levende GPS is. We komen aan op een leeg terras in de Fina, maar da’s ideaal om een plaats in het zonnetje te vinden.
Volgende week laatste keer om 8h, en ook laatste keer richting Vlaamse Ardennen.
Jochen.
